Irlandczyk, Anglik nr 1, Kanadyjka, Anglik nr 2.
Irlandczyk: Wrócilbym do domu nawet w tej chwili. Najlepiej dzisiaj po południu.
Anglik nr 1: Kiedy tu przyjechałem, nie wiedziałem, ile zostanę. Dziś nie mogę sobie siebie wyobrazić gdziekolwiek indziej.
Kanadyjka: Ja chcę jechać gdziekolwiek. Jedyny warunek – blisko oceanu.
Anglik nr 2: Muszę wam coś powiedzieć. Wyjeżdżam za 5 tygodni. Wracam. Myślę, że będzie mi tam lepiej.
Jak wyliczanka na stokrotce. Zobaczę cię jeszcze, nie zobaczę cię nigdy, zobaczę cię jeszcze, nie...
Sunday 13 September 2009
Scenes 3. Counting out
An Irish man, English guy no 1, a Canadian girl, English guy no 2.
The Irish man: If I could, I would go back home even right now. Preferably this afternoon.
The English guy no 1: When I got here I didn’t know how long I would stay. Now I can’t imagine myself anywhere else.
The Canadian girl: I don’t mind where I go as long it’s close to the ocean.
The English guy no 2: I have to tell you something. I’m leaving in 5 weeks. I think I will be happier there.
Like counting daisy petals. I will see you again, I will see you not, I…
The Irish man: If I could, I would go back home even right now. Preferably this afternoon.
The English guy no 1: When I got here I didn’t know how long I would stay. Now I can’t imagine myself anywhere else.
The Canadian girl: I don’t mind where I go as long it’s close to the ocean.
The English guy no 2: I have to tell you something. I’m leaving in 5 weeks. I think I will be happier there.
Like counting daisy petals. I will see you again, I will see you not, I…
Subscribe to:
Posts (Atom)