Sunday, 8 March 2009

SCENKI

Na ekranie rozciąga się przed nami jeden z kilkuset dni Ernesto ‘Che’ Guevary spędzonych w boliwijskiej dżungli. Astmatycznie szepczący i świszczący del Toro wyjaśnia nam zawiłe ścieżki rewolucji porośnięte niezrozumieniem. Światło przecieka przez wielkie liści paproci, rośnie zmęczenie rewolucjonistów, siły wroga i broda Ernesta. Historia wije się nad nami jak dym z jego fajki. Znamy koniec historii, i dobrze – możemy skupić się na jej odcieniach. Nagle:

Kobieta pierwsza: (Dzowni jej telefon, odbiera telefon, następuje rozmowa półgłosem, zagłuszającym jednak szept astmatyka)
Kobieta druga: (wzdycha) Por favor!
Kobieta pierwsza: (kontynuuje rozmowę)
Kobieta druga: Por favor! (głośniej niż za pierwszym razem)
Kobieta pierwsza: (Kończy rozmowę)
My: (kontynuujemy)
Che: (wspina się)

Kobieta pierwsza: (dostaje smsa)
Kobieta druga: (wzdycha bardzo głośno) Por favor!!!!
My: (kontynuujemy)
Che: (wyjaśnia rewolucję miejscowym biedakom)

Kobieta pierwsza: (dzowni jej telefon, odbiera, następuje kolejna rozmowa półgłosem)
Kobieta druga: Por favor!!!!!!!Kobieta trzecia: Nie ma pani wstydu!?!?!
Kobieta czwarta: Nie da się tu skupić!
Kobiteta piąta: To chyba ty nie masz wstydu!
Kobieta szósta!: Zamknąć się!
Kobieta druga: POR FAVOR!!!
¼ kina: Pssst!
Che: (wygląda na to, że mówi coś ważnego)Kobieta czwarta: Tak się nie da oglądać!
Kobieta trzecia: Ludzie nie mają dzisiaj wstydu!
Kobieta druga: Por favor, por favor!
Kobieta piąta: Jezus Maria!
Kobieta szósta: Nie jesteś u siebie w domu!
½ kina: Pssssst!!!!
Kobieta pierwsza: (kontynuuje rozmowę)
Che: (astma ustąpiła, mimo to nie słychać go. Nie da się czytać z ruchu ust z powodu bujnych wąsów fajki.)
Całe kino: (zapewne kiwa głową)
My: (kontynuujemy naszą lekcję o hiszpańskiej mentalnośći, temat dzisiejszej lekcji – Hiszpanki w kinie)

Aż strach iść do teatru.

PS. Kobieta pierwsza opuszcza kino zanim kończy się film. Znudzona, bo znała zakończenie, czy pełna obaw przed ciągiem dalszym?
PS.2 Znamy koniec madryckiej historii, i dobrze – możemy skupić się na jej odcieniach.

2 comments:

klaudia g said...

:D:D:D
swietne.
klaudia

mirek said...

Poczucie humoru pomaga często przebrnąć przez nietolerancję, chamstwo i ludzką bezmyslność choć nie zawsze jest nam do śmiechu.
Scenki - to miód z boczkiem.